ΑΡΧΙΜΗΝΙΑ
ΚΙ ΑΡΧΙΧΡΟΝΙΑ
|
|||
1
|
Αρχιμηνιά
κι Αρχιχρονιά
Ψηλή
μου δενδρολιβανιά
Κι
αρχή καλός μας χρόνος
Εκκλησιά
μετ’ άγιο θρόνο
|
12
|
Κι
απάνω στα βλαστάρια της
Και
στα περικλωνάρια της
Πέρδικες
κελαηδούσαν
Μάτια
μου δεν της μιλούσαν
|
2
|
Κι
αρχή που βγήκε ο Χριστός
Άγιος
και Πνευματικός
Στη
γη να περπατήσει
Και να
μας καλοκαρδίσει
|
13
|
Δεν
ήταν μόνο πέρδικες
Γαριφαλιές
λεβέντικες
Μορ’
και περιστεράκια
Μάτια
μου γλυκά ματάκια
|
3
|
Άγιος
Βασίλης έρχεται
Και
δε μας καταδέχεται
Από
την Καισαρεία
Συ εισ’
αρχόντισσα κυρία
|
14
|
Κατέβηκεν
η πέρδικα
Πώς
περπατεί λεβέντικα
Να
βρέξει το φτερό της
Μέσ’
στο δροσερό νερό της
|
4
|
Βαστά
εικόνα και χαρτί
Ζαχαροκάμπιο
ζυμωτή
Χαρτί
και καλαμάρι
Δες και
με το παλικάρι
|
15
|
Και
βρέχει τον αφέντη μας
Τον
Ρήγα, τον λεβέντη μας
Τον
πολυχρονεμένο
Και
στον κόσμο ξακουσμένο
|
5
|
Το
καλαμάρι έγγραφε
Τη
μοίρα του την έγγραφε
Και
το χαρτί ομίλιε
Άσπρε
μου χρυσέ μου ήλιε
|
16
|
Να
μεγαλώσει με χαρά
Να
πάει στην Αγιά Σοφιά
Και
‘κει να μεταλάβει
Με τους
Τούρκους να τα βάλει
|
6
|
Βασίλη
πόθεν έρχεσαι
Και
δε μας καταδέχεσαι
Και
πότε κατεβαίνεις
Και δε
μας συντυχαίνεις
|
17
|
Μη
φανταζόσαστε Τουρκιά
Πως
είν’ οι Έλληνες παιδιά
Μα
‘ναι και παλικάρια
Τίγρηδες
και λεοντάρια
|
7
|
Από
της μάνας μ’ έρχομαι
Και
‘γω σας καταδέχομαι
Και
στο σχολειό που πάω
Δε μου
λένε τι να κάμω
|
18
|
Δεξιά
βροντούν οι κυνηγοί
Βαθιά
την έχουν την πληγή
Το
γιατρικό τους στέκει
Το σπαθί
και το τουφέκι
|
8
|
Κάτσε
να φας κάτσε να πιεις
Κάτσε
τον πόνο σου να πεις
Κάτσε
να τραγουδήσεις
Και να
μας καλοκαρδίσεις
|
19
|
Πες
μου αν έχετε παιδιά
Που
λείπουνε στη ξενιτιά
Εύχομαι
να τα δείτε
Ως καλώς
επιθυμείτε
|
9
|
Εγώ
γράμματα μάθαινα
Και
να σας πω τι πάθαινα
Τραγούδια
δεν ηξέρω
Απ’
αντίκρυ μου θα σε βρω
|
21
|
Απάνω
από την πόρτα σου
Είναι
μια περιστέρα
Και
είναι με το θέλημα
Να πούμε
καλησπέρα
|
10
|
Και
σαν ηξέρεις γράμματα
Πόσες
φορές με κλάματα
Πες
μας την Αλφαβήτα
Πως τα
πέρασες τη νύχτα
|
22
|
Αν
έχεις κόρη όμορφη
Βγάλ’
τη να μας κεράσει
Να
στη ‘υχηθούμε όλοι μας
Να ζήσει
να γεράσει
|
11
|
Χλωρό
ραβδί ξερό ραβδί
Πότε
στην πόρτα της να βγει
Χλωρά
βλαστάρια ‘πέτα
Ροδοκόκκινη
βιολέτα
|
20
|
Σ’
αυτό το σπίτι πού ‘ρθαμε
Πέτρα
να μη ραΐσει
Κι
ο νοικοκύρης του σπιτιού
Χρόνια
πολλά να ζήσει.
|
1
Όπως ψάλλεται στις Εγκαρές της Νάξου
(έκδοση 1- επιμέλεια: Νίκος Γ. Μπουλαξής,
Δεκέμβριος 2002)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου