Η επένδυση, συνολικού προϋπολογισμού 300 – 400 εκατ. ευρώ, θα περιλαμβάνει τρείς βιομηχανικές μονάδες, οι οποίες θα εγκατασταθούν στη Θράκη. Η μία θα παράγει μαζικά τον αντιδραστήρα νικελίου – υδρογόνου, η δεύτερη, με βάση τον αντιδραστήρα, θα παράγει μονάδες οικιακής χρήσης για την παραγωγή θερμικής ενέργειας δυναμικότητας 10 – 30 KW και η τρίτη θα παράγει μεγάλες μονάδες 1 – 3 MW ...
Με βάση το χρονοδιάγραμμα των επενδυτών, από το τέλος Ιουλίου θα παράγονται εργαστηριακά οι πρώτοι αντιδραστήρες, ενώ από το Νοέμβριο θα υπάρχει συστηματική βιομηχανική παραγωγή. Τον Ιανουάριο προγραμματίζεται η εισαγωγή στην αγορά των μικρών μονάδων οικιακής χρήσης. Η χρηματοδότηση είναι απολύτως ιδιωτική και προέρχεται από ελληνοκαναδικά κεφάλαια μέσω κυπριακής εταιρείας που θα συμμετέχει κατά 64%. Το υπόλοιπο 36% ανήκει σε διάφορους έλληνες επενδυτές, κανείς εκ των οποίων δεν έχει ποσοστό πάνω από 4%.
Το προϊόν
Αφετηρία της υπόθεσης είναι η επαναστατική εφεύρεση του αντιδραστήρα σύντηξης Υδρογόνου και Νικελίου (ψυχρή σύντηξη σε ελεγχόμενο περιβάλλον), που έγινε από δυο ιταλούς επιστήμονες του πανεπιστήμιου της Μπολόνια, τους Sergio Foccardi και Andrea Rossi, η οποία παρουσιάστηκε επίσημα στις 14 Ιανουαρίου στην Ιταλία. Με βάση την ανακάλυψη αυτή μπορεί να παραχθεί φθηνή ενέργεια, με πολύ χαμηλό κόστος, σχεδόν μηδαμινό σε σχέση με τα σημερινά δεδομένα, αφού ο αντιδραστήρας μπορεί να παράγει περισσότερη ενέργεια από όση καταναλώνει για τη λειτουργία του. Τα δικαιώματα για την αξιοποίηση και την βιομηχανική εκμετάλλευση (για μη στρατιωτικούς σκοπούς) της εφεύρεσης των Ιταλών για όλο τον κόσμο εκτός από την Αμερική τα πήρε η ελληνική πολυμετοχική εταιρεία Defkalion. Η εταιρεία φρόντισε, στηριζόμενη σε έλληνες επιστήμονες, να «μεταφράσει» τεχνικά τα επιστημονικά αποτελέσματα και να δημιουργήσει μια συσκευή η οποία μετά την αρχική ενεργοποίηση της, παράγει θερμότητα χωρίς την ανάγκη περαιτέρω τροφοδοσίας και μάλιστα χωρίς να δημιουργεί ρύπους ή επιβλαβείς για τον άνθρωπο ακτινοβολίες. Η θερμική αυτή ενέργεια μπορεί να χρησιμοποιηθεί για την παραγωγή ζεστού νερού και τη θέρμανση χώρων και ένα ποσοστό της, γύρω στο 40%, να μετατραπεί σε ηλεκτρική ενέργεια μέσω ενός κοινού μετατροπέα (inverter).
Σύμφωνα με τα στελέχη της εταιρείας, το κόστος για την απόκτηση της συσκευής δεν θα ξεπερνάει τα 4.000 – 5.000 ευρώ, ενώ περίπου 500 – 900 ευρώ είναι το κόστος του μετατροπέα για την παραγωγή ηλεκτρικής ενέργειας. Η περίσσεια ηλεκτρική ενέργεια, όπως συμβαίνει και με τις οικιακές φωτοβολταϊκές εγκαταστάσεις, μπορεί να διοχετεύεται στο ηλεκτρικό σύστημα και θα αγοράζεται από τη ΔΕΗ, δίνοντας εισόδημα στον παραγωγό. Η μέθοδος, πέρα από την οικιακή χρήση, μπορεί να εφαρμοστεί για παραγωγή ενέργειας στη γεωργία, στην κτηνοτροφία, στη βιοτεχνία, στις επιχειρήσεις, στα δημόσια κτήρια και, υπό προϋποθέσεις, στη βιομηχανία.
Η επιστημονική βάση της μονάδας
Η ψυχρή σύντηξη, η διαδικασία δηλαδή στην οποία στηρίζεται επιστημονικά η μονάδα, αποτελεί ένα «θερμό» πεδίο της φυσικής που έχει προκαλέσει τα τελευταία χρόνια έντονες συζητήσεις . Πρόκειται για μια αντίδραση που συμβαίνει σε θερμοκρασίες δωματίου, κατά την οποία δύο μικρότεροι πυρήνες συνενώνονται για να σχηματίσουν ένα μεγαλύτερο απελευθερώνοντας ταυτόχρονα μεγάλες ποσότητες ενέργειας. Στη δεκαετία του ΄80 οι Pons και Fleishmann υποστήριξαν ότι είχαν επιτύχει μια αντίδραση ψυχρής σύντηξης, όμως το πείραμά τους δεν μπόρεσε να επαναληφθεί. Από τότε οποιαδήποτε άλλη θεωρία και υπόθεση περί της ψυχρής σύντηξης απορρίφθηκε δημιουργώντας έτσι ένα επιστημονικό ρεύμα επιφυλακτικότητας πάνω στο θέμα. Παρόλο αυτό τον σκεπτικισμό μια μικρή μερίδα επιστημόνων συνέχισε να ερευνά το θέμα.
Τα τελευταία ανατρεπτικά νέα ήρθαν από την Ιταλία και είναι αυτά που αποτέλεσαν την αφετηρία για τη δημιουργία της συγκεκριμένης εφαρμογής. Δυο επιστήμονες, ο μηχανικός Andrea Rossi και ο καθηγητής Sergio Focardi του Πανεπιστημίου της Μπολόνια, επέδειξαν δημόσια στις 14 Ιανουαρίου του εφετινού χρόνου, μια συσκευή ψυχρής σύντηξης ικανή να παράγει 12.400 Wh θερμικής ενέργειας εισάγοντας μόλις 400 W ενέργειας. Οι Ιταλοί επιστήμονες παρουσίασαν δηλαδή ένα νέο τρόπο παραγωγής πράσινης ενέργειας με κοινά υλικά (Νικέλιο και Υδρογόνο παρουσία καταλύτη), με μικρό κόστος και χωρίς εκπομπή ρύπων ή ραδιενεργών αποβλήτων. Τα αποτελέσματά τους επιβεβαιώθηκαν ήδη από ανεξάρτητες μετρήσεις τρίτων και τυγχάνουν θετικής κριτικής από φυσικούς πρώτου μεγέθους, όπως ο καθηγητής του Πανεπιστημίου της Uppsala Sven Kullander, πρόεδρος της National Academy of Sciences Energy Committee, ο Hanno Essén, καθηγητής της Swedish Royal Institute of Technology, ο Dr Edmud Storms κ.α.
Δεν είναι λίγοι αυτοί που υποστηρίζουν ότι το συγκεκριμένο αποτέλεσμα του μηχανικού Rossi και του φυσικού Focardi δημιουργεί την ανάγκη να... ξαναγραφτούν κάποια κεφάλαια της φυσικής.
πηγή: http://www.energypress.gr/portal/
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου